Leven we tezamen in een dorpke....zo klein.

Tevreden naast elkaar.....zo hoeft dat toch te zijn.

Want vree en vreugd en vriendschap siert ons samen allemaal.

Zo is het Weert's bestaan!

Dit kleine lieve dorpke diep verscholen in het land

Omringd met hoge dijken langs de rijke waterkant

Waar vroeger wissen telen , wijmen plekken vlechterij

Die tijd ...is nu voorbij

We zijn vereerd en 't is een eer voor 't dorpke zo knus

Want we hebben weer onze burgermeester terug

En om de orde te handhaven lijk het vroeger was

Nen champetter ...eerste klas!

Een nieuwe orde " Slijkneusorde" werd hier opgericht

Nen doop in alle eerbied en wat slijk in het gezicht

Zo blijft ge lid voor 't leven van dit Weertse heiligdom

Want ge krijgt nog nen diplom

Het leven in dit dorpke leeft nog steeds zoals weleer

In de Zilverreiger....het museum van de streek

"Het waar spiegelbeeld van 't leven"

'T zwaar labeur en onverpoosd

......voor t' welzijn van hun kroost!!

En zo stappen wij in stoet ......zij aan zij

Bij gelegenheid ......vroom en blij

Met "Nand de Slijkneus" steeds vooraan

En wij Weertenaren .....er achteraan!!

Met gekromde ruggen ....verkleunde handen

In zware gronden....zaaien en ook planten

In 't vroege voorjaar ....vochtig nat en kil

tot er van de kou aan hunne neus n'een druppel hing,

afgevaagd met beslijkte hand of besmeurde mouw

zag dat neuzeke s' avonds zwart en grauw.

't Is daardoor dat de "WEERTENAAR" alom bekend....

Hem de eretitel van "SLIJKNEUS" werd toegekend !!!

AMEN !!!!!